نظريه پياژه و كلبرگ در زمينه رشد اخلاقي استاد مقدم

فایل PDF تایپ شده

تعداد صفحه 8

نظريه پياژه و كلبرگ در زمينه رشد اخلاقي

كتاب روانشناسي رشد پارسه

مولف: فاطمه صفرزاده مقدم

اخلاق از نظر پياژه مثل هوش در قالب مراحلي نظام دار و پيدرپي رشد ميكند كه به رشد شناختي كودك وابسته است. كلبرگ مثل پياژه معتقد

است كه تواناييهاي ذهني و شناختي افراد، مراحل رشد اخلاقي آنها را تعيين ميكند و رشد اخلاقي حاصل تأثير متقابل رشد شناختي افراد با محيط

اجتماعي آنها است. پياژه در شكلگيري ارزشهاي اخلاقي تأكيد زيادي بر همسالان دارد. پياژه سه دوره را در رشد اخلاقي مطرح ميكند:

1 دوره پيشاخلاقي )ناپيرو(: از نظر پياژه كودك از تولد تا 6 سالگي موجودي اخلاقي محسوب نميشود.

6 سالگي )دوره اخلاق ديگر پيرو(: كودك در اين دوره متكي به نظر و قضاوت ديگران است. )اصول اخلاقي دگر مختار(  2 10

3 دوره اخلاق خودپيرو ) 10 سالگي به بعد(: در اين دوره آگاهي به ماهيت قراردادي قوانين ايجاد ميشود. )اصول اخلاقي خودمختار يا اخلاق

كنش و واكنش متقابل(

5 سالگي از مطلقگرايي )واقعگرايي( به نسبيگرايي )اخلاق  مطلقگرايي و نسبيگرايي: در نظريه پياژه استنباط كودك از عدالت از 12

كنش و واكنش متقابل( ميرسد. نسبيگرايي در حدود 11 سالگي شروع ميشود. در مطلقگرايي اخلاقي كودكان اعمال را بيشتر بر اساس

عواقب آن ارزيابي ميكنند تا بر اساس قصد و نيت.

كودكان در سنين پايين، قوانين را مطلق و ثابت تصور ميكنند. آنها بر اين باورند كه قوانين به وسيله بزرگسالان يا خداوند تعيين ميشود و

كسي نميتواند آنها را تغيير دهد. ديدگاه كودكان بزرگتر واقعبينانهتر است. اين كودكان در مييابند كه در صورتي كه همه موافق باشند،

تغيير قانون قابل حصول است. قوانين، مطلق و غيرقابل تغيير نيستند، بلكه ابزارهايي هستند كه انسانها با استفاده از آنها به همكاري با

يكديگر ميپردازند.